Czerwcowy wieczór w brzeskiej bibliotece podczas wieczorku poetyckiego Anny Gaudnik upłynął w atmosferze nostalgii, radości i wzruszeń. Poetka zabrała publiczność do Brzeska lat 60., by przez pryzmat dziecięcego spojrzenia małej Ani spojrzeć jeszcze raz na to tak zmienione już miasto. Wędrowaliśmy uliczkami, zaglądaliśmy do sklepów, kawiarni, spacerowaliśmy po zielonym rynku, staliśmy w kolejce w „Aptece po Orłem” i czekaliśmy na rozmowę międzymiastową na poczcie. W tych miejscach i na brzeskich ulicach spotykaliśmy postaci z przeszłości, niegdyś powszechnie znane. Te wspomnienia wywoływały uśmiech, często zadumę, brzeska publiczność także sięgała do swoich wspomnień. Wiele z tych miejsc i elementów specyfiki tamtych czasów zniknęło już bezpowrotnie, zostały tylko w pamięci mieszkańców i mieszkanek.

Spotkania z Anną Gaudnik w brzeskiej bibliotece zawsze mają w sobie radość i ciepło. Nie inaczej było i tym razem, niezwykła podróż w przeszłość miasta połączyła artystkę i publiczność, a była to kolejna okazja, by spotkać się w przyjacielskim i życzliwym gronie. Stanowiący tytuł wydarzenia fragment jednego z wierszy „Co to były za chwile, / co to była za radość...” na równi wpisał się zatem i w poetyckie wspomnienia o dawnym Brzesku, i w atmosferę samego wieczorku.